در این مقاله راه‌های جلوگیری از پوسیدگی دندان‌، قبل از شروع آن بدون از بین بردن باکتری‌ها را بررسی می‌کنیم. خوردن شکر یا سایر کربوهیدرات‌ها باعث می‌شود که باکتری‌ها به سرعت، بیوفیلم که سخت و چسبنده است را تولید کنند. علاوه بر آن در این شرایط اسیدهایی تولید شده که مینای دندان را خورده و منجر به ایجاد حفره در دندان می‌شود. دانشمندان اکنون با استفاده از نوع جدیدی از فرمولاسیون نانوذرات سریم که در مطب دندانپزشکی روی دندان‌ها اعمال می‌شود، درمانی را برای پوسیدگی دندان گزارش می‌کنند که می‌تواند روزی از تشکیل پلاک و حفره جلوگیری کند.

باکتری های موجود در دهان

دهان حاوی بیش از ۷۰۰ گونه باکتری است. Russell Pesavento ، D.D.S Ph.D، محقق اصلی پروژه می گوید که آن‌ها شامل باکتری‌های مفیدی هستند که به هضم غذا کمک می‌کنند و یا میکروب‌های دیگر را تحت کنترل دارند. این باکتری‌ها همچنین شامل گونه‌های مضر استرپتوکوکی از جمله استرپتوکوک موتانس هستند. بلافاصله پس از تمیز کردن، این باکتری‌ها به دندان می‌چسبند و شروع به تکثیر می‌کنند و موجب پوسیدگی دندان می‌شوند.

باکتری های موجود در دهان

شکر منبع انرژی و عنصر سازنده میکروب‌ها بوده و به تدریج یک بیوفیلم سخت تشکیل می‌دهند که با مسواک زدن به راحتی از بین نمی‌رود. با ادامه متابولیسم قند باکتری‌ها محصولات جانبی اسیدی تولید می‌کنند که مینای دندان را حل می‌کند و زمینه را برای ایجاد حفره‌ها فراهم می‌کند.

تحقیقات در مورد جلوگیری از پوسیدگی دندان

برای جلوگیری از پوسیدگی دندان می‌توان از محصولاتی از جمله فلوراید استنوس برای مهار پلاک و نیترات نقره یا فلوراید دی آمین نقره استفاده کنند. محققان همچنین نانوذرات ساخته شده از اکسید روی، اکسید مس یا نقره را برای درمان عفونت‌های دندانی بررسی کرده‌اند.

اگرچه عوامل ضد باکتری از جمله این موارد در دندانپزشکی کاربرد دارند. اما استفاده مکرر از آن‌ها می تواند منجر به لک شدن دندان و مقاومت باکتریایی شود، بنابراین بسیاری از باکتری‌های موجود در دهان شما را از بین می‌برند حتی آنهایی که خوب هستند.

Pesavento ، از دانشگاه Illinois در شیکاگو
تحقیقات در مورد جلوگیری از پوسیدگی دندان

Pesavento می خواست به جای درمان حفره در دندان، گزینه دیگری را پیدا کند که باعث نابودی بی رویه باکتری‌های دهان نشود و از پوسیدگی دندان جلوگیری کند. او و گروه تحقیقاتی‌اش به نانوذرات اکسید سریم روی آوردند. تیم‌های دیگر اثرات مختلف نانوذرات اکسید سریم را بر روی میکروب‌ها بررسی کرده‌‌اند.

هرچند تنها تعداد کمی از تیم‌ها اثرات آن‌ها را بر روی باکتری‌های بالینی مرتبط تحت شرایط اولیه تشکیل بیوفیلم بررسی کرده‌اند. کسانی که این کار را انجام داده‌اند نانوذرات خود را از طریق واکنش‌های کاهش اکسیداسیون یا واکنش‌های بارشی ناشی از pH تهیه کرده و یا نانوذرات را از منابع تجاری خریداری کرده‌اند. او می‌گوید که این فرمولاسیون ‌قبلی هیچ تاثیری نداشته و یا حتی باعث رشد بیوفیلم در آزمایشگاه‌ها شده است.

اما Pesavento در این تحقیق پافشاری کرد، زیرا خواص و رفتار نانوذرات حداقل تا حدی به نحوه تهیه آن‌ها بستگی دارد. تیم وی نانو ذرات خود را با حل کردن نمک‌های سولفات یا نیترات آمونیوم در آب تولید کردند. محققان دیگری قبلاً این ذرات را به این روش ساخته بودند، اما اثرات آن‌ها را روی بیوفیلم‌ها آزمایش نکرده‌اند.

هنگامی که محققان صفحات پلی استایرن را با S. mutans در محیط رشد کاشتند و باکتری‌ها را در حضور محلول نانوذرات اکسید سریم تغذیه کردند. دریافتند که این فرمول رشد بیوفیلم را 40٪ در مقایسه با صفحات فاقد نانوذرات کاهش می‌دهد، هرچند که قادر به از بین بردن بیوفیلم های موجود است. تحت شرایط مشابه، نیترات نقره هیچ تاثیری بر رشد بیوفیلم نشان نداد. نیترات نقره یک عامل ضد حفره شناخته شده مورد استفاده دندانپزشکان

مزیت این درمان این بوده که به نظر می‌رسد برای باکتری‌های دهان کم ضرر است و در بسیاری از موارد باعث از بین رفتن آن‌ها نمی‌شود. در عوض، این نانوذرات فقط از چسبیدن میکروب‌ها به سطوح پلی استایرن و تشکیل بیوفیلم‌های چسبنده جلوگیری کردند. علاوه بر این، سمیت و اثرات متابولیکی نانوذرات در سلول‌های دهانی انسان در ظروف پتری کمتر از نیترات نقره بود.

جلوگیری از پوسیدگی دندان

Pesavento، که در ژوئیه حق ثبت اختراع دریافت کرد، مایل است نانوذرات را با فلوراید تقویت کننده مینا در فرمولیسی ترکیب کند. که دندانپزشکان می‌توانند روی دندان‌های بیمار استعمال کنند، اما وی خاطرنشان کرد قبل از تحقق این روش‌درمانی، باید کارهای زیادی انجام شود. در حال حاضر تیم در حال آزمایش پوشش‎‌هایی برای تثبیت نانوذرات در pH خنثی یا کمی اسیدی است، نزدیک‎‌تر به pH بزاق و برای دندان‌ها سالم تر از محلول اسیدی موجود است.

تیم وی همچنین کار با باکتری‌های مرتبط با ایجاد التهاب لثه را آغاز کرده است و یک نانوذره پوشش داده شده خاص را پیدا کرده است که از فلوراید گیاه فراتر می رود و باعث محدود شدن تشکیل بیوفیلم های چسبنده در شرایط مشابه می‌شود. Pesavento و تیم او به آزمایش در حضور سایر سویه های باکتریایی که معمولاً در دهان وجود دارند و همچنین آزمایش اثرات آن بر سلول‌های انسانی دستگاه گوارش پایین برای درک بهتر ایمنی کلی بیماران است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *